Lezing door Felix de Rooy
Op 18 januari jl. vond de eerste lezing van dit jaar plaats.
Felix de Rooy had, ondanks zijn drukke programma, toch tijd vrijgemaakt om de Vrienden iets te vertellen over zijn werkwijze als curator bij het samenstellen van een tentoonstelling. Hiervoor had hij als voorbeeld vier grote tentoonstellingen gekozen waar hij de laatste jaren aan gewerkt heeft, t.w. de tentoonstelling ‘Wit over Zwart’, in het Tropenmuseum, 1989; ‘De erfenis van Slavernij’, Wereldmuseum Rotterdam, 2003; deze laatste tentoonstelling is ook in Suriname en op Curaçao geweest. Als nummer drie: de opzet en de inrichting van het Museum Savonet, 2010, en als laatste “100 Aña Isla Den Nos Bida ”, 2016, beiden op Curaçao.
De lezing werd begeleid door veel beeldmateriaal in een powerpoint presentatie zodat de aanwezigen voorbeelden van zijn werkwijze konden zien. Hieruit bleek dat het visualiseren voor hem erg belangrijk is, bij een eerste kennismaking met de ruimte moet er al een ‘link’ zijn. En het werken met de natuurlijke elementen zoals zand, rode aarde en kokosnoten bij de eerste tentoonstelling. Gezien zijn achtergrond als filmregisseur zijn ook altijd veel filmfragmenten in de vorm van interviews aanwezig, zoals bij de tentoonstelling ‘De erfenis van Slavernij’ waar veel gewerkt werd met de herinneringen die uit de orale geschiedenis naar voren kwamen. Ook bij de opzet van het Museum Savonet is ervoor gekozen de geschiedenis van het eiland, maar zeer specifiek die van de plantage Savonet, te laten zien d.m.v. interviews op films, foto’s en objecten. Als laatste de tentoonstelling “100 Jaar Isla” dat de geschiedenis van Curaçao laat zien van de periode vóór de komst van de raffinaderij, de diverse periodes van de CPIM, de Shell en tegenwoordig de PDVSA, maar ook de toekomst scenario’s.
De lezing was goed bezocht en men genoot van een thema dat duidelijk iets afweek van de anders door de Vrienden georganiseerde meer historische thema's.
