In Memoriam

Els Langenfeld

Op zondag 9 juni j.l. overleed ons zeer gewaardeerd bestuurslid Els Langenfeld.

Vanaf 1 juni 2006 hebben wij Els in het Vriendenbestuur van de stichting mogen meemaken. Aanvankelijk als gewoon bestuurslid maar vanaf 18 november 2009 als Secretaris. Els was de motor achter vele buitenactiviteiten. Bij alle bezoeken aan oude plantages en panden waarvan de geschiedenis aan onze Vrienden verteld werd, hadden Els en Helma het voorbereidend werk gedaan, naast elkaar gelegd en zodanig op elkaar afgestemd dat het telkens een boeiend geheel werd om naar te luisteren. Om een enkele te noemen, de kerk van Sint Willibrordus en het landhuis Jan Kok. Ook verzorgde Els bij onze lezingen vaak de introductie van de spreker en hebben wij haarzelf als spreker mogen presenteren op de UNA met de titel “Binnen de stadsmuren van Punda in de 19^e eeuw”; ook de organisatie van deze lezing nam zijzelf opzich i.s.m. de Technische Faculteit alwaar zij in 2009 cum laude afstudeerde op de afdeling bouwkunde.

(foto hmm)

Op de oorspronkelijke datum van haar lezing (3 maart 2010) was er een enorme ‘black-out’ op Curaçao. De uitvoering van haar lezing is pas een half jaar later gehouden kunnen worden; helaas vernam Els op die eerste datum ook het slechte nieuws over haar gezondheid. Maar zoals wij Els allemaal hebben mogen leren kennen vocht zij door en sloeg zich door bijna alle therapieën heen; bleef gewoon haar onderzoek doen op het Nationaal Archief en in de Mongui Maduro Bibliotheek, alwaar zij ook nog als vrijwilligster hielp. De laatste buitenactiviteit van de Vrienden, het bezoek aan het paleis van de Gouverneur, is ook bewerkstelligd kunnen worden door interventie van Els.

Zo wilde Els eind mei jl. graag de Vrienden om zich heen hebben bij de presentatie van haar eerste ‘historische fictie’ boek, bestaande uit 3 novelles welke zich afspelen op de plantage Porto Marie. Het was te zien dat Els die namiddag genoot van de goede opkomst en dat er voor haar boek “Porto Marie 1738 – 1795 - 1888” zoveel belangstelling was. Els wilde nog zoveel schrijven en publiceren. De data die digitaal gereed waren, heeft zij reeds ter beschikking gesteld aan onze Vrienden website, w.o. “Plantages, tuinen en ‘kanoekjes’. Ze heeft nog een schat aan gegevens verzameld die ze graag uit wilde geven; wij zullen zeker onze hulp daaraan geven.

Wij zullen Els enorm gaan missen. Niet alleen door de zeer markante persoonlijkheid die zij was maar zeer zeker voor haar bijdragen aan ons blad ‘De ArchiefVriend”, de duizendpoot die een iedere behulpzaam was, de lopende Antilliaanse historische encyclopedie, de achternamen specialist. Wij zullen haar raad en daad erg missen.

Wij wensen haar echtgenoot Henk en haar beide zonen heel veel sterkte bij dit grote verlies.

Els: heel veel dank voor alles. Rust zacht.