Helma Maduro-Molhuijsen
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Ons erelid en medeoprichtster van de Vrienden van het Nationaal Archief werd door ZM Koning Willem-Alexander benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor haar werkzaamheden op cultuurhistorisch gebied. Op de dag voorafgaande aan de viering van de verjaardag van Zijne Majesteit werd de onderscheiding in het paleis in Fort Amsterdam door Gouverneur Mevrouw George-Wout aan haar uitgereikt. Daarnaast werd aan nog twaalf andere personen een onderscheiding uitgereikt.
Helma, Masha Pabien !
foto Vrienden van het Archief
Cola Debrot prijs voor Michael Newton
Onze "Vriend" en medeoprichter van onze Stichting de architect ir. Michael A. Newton heeft de Cola Debrot prijs voor het jaar 2024 ontvangen. Hij kreeg de prijs voor het beschermen van de hoogwaardige architectuur op Curaçao. Michael pabien!
De Cola Debrot prijs is de hoogste Curaçaose onderscheiding en wordt elk jaar op de geboortedag (4 mei) van schrijver, dichter, arts, diplomaat, jurist, minister, gouverneur, filosoof en balletcriticus Nicolaas (Cola) Debrot uitgereikt aan organisaties of mensen die uitblinken in vakgebieden kunst, cultuur, architectuur of wetenschap.
De bovenstaande foto werd afgelopen november genomen tijdens een door Michael geleide excursie naar Nieuwpoort.
In Memoriam 
John Gilbert Jonkhout (Curaçao 11 juni 1938 – 8 december 2023)
Ik leerde John rond het jaar 2000 in het Nationaal Archief kennen, niet wetende dat hij toen getrouwd was met een studiegenoot van me die ik uit Leiden kende. Na zijn juridische loopbaan dook John voor familieonderzoek, maar ook het slavernijverleden van zijn geboortegrond, in de bronnen van het Archief. Tussen 1998 en 2007 heeft hij zeer veel artikelen in de Archiefvriend gepubliceerd. Daarvan zijn er in 2022 een drietal op deze website geplaatst. Hij was ook een periode actief in het bestuur van de Vrienden van het Nationaal Archief Curaçao. John laat vijf kinderen na, waarvan dochter Hester ook over de grenzen van het Koninkrijk als filmer, documentairemaker, cameravrouw en winnaar van prijzen bekend werd.
Moge John in vrede rusten.
(C.M., foto met dank aan Hester)
Guido Vetter (1891 – na 1965), architect
door Christel Monsanto
Dit artikel verscheen eerder in druk in De Archiefvriend van december 2023
Vetter in het midden met stropdas tussen Pater Gallé en Pater Kranwinkel, op Bonaire - foto familie Lendering
Wenen – Amsterdam
Guido Odilo Vetter werd in 1891 in Wenen geboren als zoon van een boekhandelaar/uitgever. Hij bezocht eerst de Staatsgewerbeschule (technische school) en volgde tussen 1912 en 1914 twee keer de jaarlijkse architectuur cursus die professor Otto Wagner aan de “Akademie der bildenden Künste” (kunstakademie) aanbod. Tijdens zijn studie won hij in 1913 de prestigieuze gouden Füger medaille (1) voor het ontwerp van een hangar voor luchtschepen (2). Naast deze studie moet hij ook al op jonge leeftijd muzieklessen hebben gehad, want in een Weens dagblad werd over een optreden samen met andere familieleden bericht. Later kwam deze vaardigheid hem ook op Curaçao van pas want hij speelde in zijn vrije tijd altviool in een orkest. Tijdens de eerste wereldoorlog voldeed hij zijn diensttijd in het Feldjägerbatallion nr. 30. In die tijd maakte hij deel uit van een speciaal overheidsbureau dat zich bezighield met het aanleggen en het onderhoud van de oorlogsgraven voor gesneuvelde soldaten uit de landen van de Oostenrijks Hongaarse Monarchie. Hiervoor waren meerdere kunstenaars en architecten gedetacheerd (3). Vanaf de zomer 1916 tot aan december 1916 was hij de artistieke adviseur voor een regio in het huidige Polen. Aan het einde van dat jaar werd hij opgenomen in het ziekenhuis en onderging medische behandelingen. Daarna werd hij vrijgesteld van verdere dienst in het leger.
Toen hij in 1921 in Amsterdam aankwam, was hij gehuwd met de Weense Margarethe Rusch. Hun eerste kind was in 1919 in Wenen geboren. In Amsterdam werden daarna drie dochters geboren. Kort na de bevalling van de tweeling Gerarda en Maria overleed de moeder in 1926 op 34-jarige leeftijd in Amsterdam. Daarna werden de meisjes enige tijd in het internaat van het klooster Mariënburg in Bussum ondergebracht.
Uit de vreemdelingenregistratie Amsterdam (4) is zijn professionele loopbaan in de Nederlandse periode enigszins te volgen.
Excursie naar Nieuwpoort
Op een zaterdagmiddag eind november 2023 gingen de Vrienden van het Nationaal Archief op excursie naar Nieuwpoort. Een eerder bezoek aan deze locatie vond in 1997 plaats.
Na de auto’s bij de ingang van Porta Blancu te hebben achtergelaten, ging het verder met de bus. Onderweg was er uitleg door de gids de heer Emlyn Pietersz over de Tafelberg, het gebied daar omheen en over de mijnactiviteiten. Van de berg wordt de binnenkant uitgegraven en laat men de randen staan, zodat het geheel er uitziet als een holle kies.
Oorspronkelijk werd het gesteente voor fosfaat ontgonnen, maar nadat de opbrengst daarvan te gering werd, ging men over om de kalksteen te ontginnen.
De bus reed een stuk de berg op en vandaar konden we van het uitzicht over het Spaanse Water en een groot gedeelte van Banda Ariba genieten.
Daarna ging het naar beneden om een kleine begraafplaats uit 1879 te zoeken. Die bleek echter zodanig door de natuur overwoekerd, dat hij niet bereikt kon worden. Enkel het smalle en eveneens overwoekerde toegangspad werd met behulp van GPS gevonden, maar daar zal eerst flink gesnoeid moeten worden om alsnog bij de begraafplaats te kunnen komen.
Van deze begraafplaats is een uitgebreide beschrijving door onze Vriend John Dohmen te vinden op https://curacaopictures.com/nl/archeologische-verkenningen/mijnen/596-nieuwpoort-het-kerkhofje
Verder met de bus naar een van de vele oude gebouwen, in dit geval een voormalige smederij en stationsgebouw dat ook als kerk dienst heeft gedaan. Vanaf hier werd de microfoon overgenomen door Michael Newton. Hij vertelde over de architectuur, de persoon van John Godden en werd daarbij geholpen en aangevuld door onze Vriend Billy Hoogenbergen, die als kind op Nieuwpoort heeft gewoond.
De laatste stop was beneden bij het dorpje en nadat iedereen van een flesje koel water en pandushi was voorzien, werd dit gedeelte verkend. Ook hier was weer de typische Zuid-Engelse bouwstijl.
Deze excursie was volgeboekt en helaas konden niet alle belangstellenden mee. Mogelijk zal er in de nabije toekomst wederom een excursie naar Nieuwpoort worden georganiseerd.
Pagina 1 van 6